SZ nr 93–100/2017z 14 grudnia 2017 r.
Skąd się biorą bezrobotni lekarze?
Halina Pilonis
Od wielu już lat młodzi lekarze przed rozpoczęciem rezydentury rejestrują się w Urzędach Pracy jako bezrobotni. W przeciwnym razie po zakończeniu stażu nie byliby objęci ubezpieczeniem zdrowotnym i nie mieliby za co żyć.
Lekarz w rejestrach bezrobotnych Urzędów Pracy? To wydaje się niemożliwe. Jednak w Polsce to wieloletnia tradycja. Pod koniec roku w kraju, gdzie kolejki do leczenia trwają nawet całe lata, po zasiłek do „pośredniaka” przychodzą bezrobotni lekarze z pełnym prawem wykonywania zawodu. – Chodzi przede wszystkim o to, że gdyby coś mi się stało, musiałbym sam płacić za leczenie szpitalne, co byłoby raczej trudne, bo przecież w tym czasie nie zarabiam – opowiada jeden z rezydentów. Dodaje, że rejestrując się jako bezrobotny dostał około 600 zł zasiłku, za który musi przetrwać do czasu pierwszej wypłaty, pewnie pod koniec stycznia. Rezydentka, która napisała artykuł do gazety i w ramach umowy o dzieło dostała za to honorarium, nie może zostać bezrobotną. Nie pozwalają na to przepisy. Więc składkę na ZUS w wysokości 405 zł musi zapłacić sama. – To były moje całe pieniądze na grudzień – ubolewa.
Komputerowo
znaczy gorzej
Regułą jest, że po zakończeniu stażu, 30 listopada młodym lekarzom wygasa prawo do ubezpieczenia zdrowotnego, a niestety do tej pory urzędom wojewódzkim nie udaje się wystawić skierowań do nowej pracy. Przyszli rezydenci najczęściej zaczynają swoją specjalizację dopiero pod koniec grudnia lub od stycznia następnego roku. A to oznacza, że w tym czasie nie tylko nie mają za co żyć, ale nie mogą również korzystać bezpłatnie z leczenia. Procedury miały w tym roku usprawnić komputery. Przed wakacjami Ministerstwo Zdrowia uruchomiło System Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych (SMK). Niestety, okazało się, że to tylko jeszcze bardziej skomplikowało sprawę.
Zawsze pod górkę
i 200 km dalej
Problemem było już samo zgłoszenie do egzaminu LEK. Lekarze zamiast zająć się nauką przed tym najważniejszym dla nich zawodowym egzaminem, klikali godzinami w okienko „odśwież” w internetowym formularzu. Potwierdzenie pomyślnej rejestracji też było katastrofą. Wielu otrzymało jako odpowiedź jedynie pusty mail, inni sprzeczne informacje od pracowników CEM. Kiedy udało się w końcu zarejestrować na egzamin, okazało się, że trzeba na niego jechać na drugi koniec Polski. Mieszkańcy Szczecina dostawali przydział do Krakowa, warszawiacy do Łodzi, a poznaniacy do Warszawy. – Jeżeli pracownicy CEM-u nie potrafią znaleźć wolnej auli w mieście uniwersyteckim, chyba nie powinni dostawać tak odpowiedzialnych zadań jak organizacja egzaminu, od którego zależy czyjaś kariera – pisał do szefostwa CEM prezes NRL Maciej Hamankiewicz.
Lekarze czekają,
a kolejki rosną
Na wyniki LEK nie czeka się długo – około tygodnia. To jednak dopiero początek drogi. Na listy przyznanych rezydentur oczekiwanie trwa miesiąc. To już zadziwiające marnotrawstwo czasu. A jeśli ktoś szczęśliwie dostał się na rezydenturę, nadal musi żyć w niepewności, bo nie wie, gdzie będzie ją robił. Informacje o tym pojawiły się po dwóch miesiącach. Tym razem urzędy wojewódzkie mierzyły się z komputerowym systemem, nie mogąc wystawić skierowań, choć nowych lekarzy mieszkańcy wszystkich województw łakną jak kania dżdżu. Ten sam problem dotknął też szpitale i kierowników specjalizacji. Nikt nie poinformował ich, że powinni zarejestrować się w tym systemie. A czas mijał…
Półroczne bezrobocie
specjalistów
Co najmniej miesiąc bez zarobków, czyli głodówka – rezydenci żartują, że to całkiem dobry start. – Może odzwyczaimy się od jedzenia, co – jak pokazały ostatnie miesiące – okazuje się całkiem przydatne podczas protestów – dodają. Również kolejny wydatek rodziców rezydenta na jego powszechne ubezpieczenie zdrowotne, to także nic nowego. Tymczasem to nie jedyne skutki braku systemowego rozwiązania tego problemu. – Odbije się to czkawką za 5 lat – mówi Filip Dąbrowski z Porozumienia Rezydentów OZZL. Wyjaśnia, że jeśli młodsi koledzy rozpoczną pracę w styczniu, a nie grudniu, to za 5 lat czeka ich kolejne bezrobocie przed podejściem do egzaminu specjalizacyjnego i to o wiele dłuższe. Dlaczego? – Dokumenty do egzaminu wiosennego można składać do 30 grudnia. Jeśli więc skończą specjalizację, a więc i zatrudnienie choćby 1 stycznia, to z podejściem do egzaminu będą musieli czekać nie do marca, tylko do kolejnego września czy października. A to oznacza bezrobocie, tym razem sześciomiesięczne i to niemal specjalisty. To faktycznie szkoła pokory dla polskich lekarzy – dodaje.