Stanisław Jerzy Komorowski, Podsekretarz Stanu w MON (sylwetki Ofiar katastrofy lotniczej 10 kwietnia 2010)

Polityk, dyplomata. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, doktor nauk fizycznych. W latach 1978-1990 pracownik naukowy w Instytucie Chemii Fizycznej PAN, odbył staż naukowy w Utah University (USA).

W 1991 r. został naczelnikiem wydziału i wicedyrektorem Biura Kadr MSZ, potem wicedyrektorem, a następnie dyrektorem Departamentu Europy MSZ. Od 1994 ambasador RP w Hadze, od 1999 r. w Londynie.

Pełnił także funkcję dyrektora sekretariatu Ministra Spraw Zagranicznych. W 2002 r. mianowany ambasadorem tytularnym służby zagranicznej, potem dyrektor Departamentu Azji i Pacyfiku MSZ, a od 2005 do 2006 podsekretarz stanu w MSZ RP.

Zrezygnował ze stanowiska wiceministra spraw zagranicznych jesienią 2006 r., gdy resortem kierowała Anna Fotyga. Przeszedł wówczas do Departamentu Azji i Pacyfiku MSZ, którym wcześniej kierował. Od listopada 2007 r. podsekretarz stanu ds. polityki obronnej w MON. Był wówczas autorem i koordynatorem kluczowych projektów dla polityki obronnej państwa i dotyczących współpracy międzynarodowej. Dzięki bardzo dobremu współdziałaniu z administracją USA i innych państw, dynamicznie prowadził polską politykę obronną. Wskutek jego zaangażowania została wynegocjowana polsko-amerykańska umowa o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych na terytorium RP, podpisana przez ministra Komorowskiego i podsekretarz stanu USA Ellen Tauscher 11 grudnia 2009 r. Umowa ta weszła w życie w ostatnich dniach marca br. Był również jednym głównych negocjatorów polsko-amerykańskiej umowy o rozmieszczeniu antybalistycznych rakiet przechwytujących na terytorium RP.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Miał 57 lat.