Piotr Nurowski
prezes PKOl
Działacz sportowy i społeczny, biznesmen. Ukończył studia na Wydziale Prawa UW, był sprawozdawcą sportowym w Polskim Radiu. W czasie studiów rozpoczął działalność w Związku Młodzieży Socjalistycznej.
W 1972 r. został wiceprezesem Polskiego Związku Lekkiej Atletyki ds. młodzieżowo-wychowawczych. Rok później, jako najmłodszy na świecie szef narodowego związku sportowego, został wybrany prezesem PZLA. Funkcję tę pełnił do 1976 r., potem w latach 1978–1980.
Członek PZPR, w drugiej połowie lat 70. kierownik wydziału propagandy i kultury Komitetu Wojewódzkiego PZPR, nadzorował m.in. stołeczną prasę i telewizję. W latach 1973–1976 radny Rady Narodowej m. st. Warszawy.
Od 1981 r. pracownik MSZ i I sekretarz ambasady w Moskwie (1981–1984), pracownik Departamentu Azji, Afryki i Australii (1984–1986), radca ambasady w Rabacie (Maroko, 1986–1991).
Po 1991 r. związał się z Zygmuntem Solorzem i zajął działalnością biznesową w jego spółkach. W 1992 r. zaangażował się w tworzenie stacji telewizyjnej Polsat. Członek Zarządu Polskiej Telewizji Satelitarnej Polsat S.A., członek rady nadzorczej tej telewizji (od 1998 r.). Pełnił również wcześniej funkcję prezesa zarządu Elektrimu.
W lutym 2005 r. wybrany na stanowisko prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego.
Pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Miał 65 lat.
Ostatnie rozmowy
Ta z Piotrem Nurowskim wiązała się z pracami nad przygotowaniem Orderu Orła Białego dla Haliny Konopackiej, lekkoatletki. Była pierwszym polskim sportowcem, który otrzymałby Order Orła Białego. Zaczęliśmy wysyłać do prezydenta, ministrów Stasiaka i Łopińskiego, pierwsze informacje zebrane przez historyków sportu. Był nawet artykuł w „Przeglądzie Sportowym” pt. „Halina zasłużyła na Orła”.
To była niezwykła kobieta, która zdobyła kilkanaście tytułów mistrza Polski, uprawiała tenis, brała udział w rajdach automobilowych, a przy tym była malarką i poetką. Pan Nurowski pomagał mi w przygotowaniu dokumentacji i uzasadnienia.
Z Basią Mamińską byliśmy w związku z tą sprawą u Bohdana Tomaszewskiego, który grywał w tenisa z Haliną Konopacką. Basia opowiedziała nam wtedy o uroczystości z udziałem prezydentowej, podczas której odznaczono wybitną polską senator z ruchu oporu, zatrzymaną przez gestapo i skazaną na śmierć na gilotynie. Ta kobieta czekając na ścięcie w więzieniu w Wiedniu próbowała popełnić samobójstwo. Gilotyny na szczęście nie zdążyli dowieźć, bo wojna się skończyła. Basia ją odnalazła, bardzo się zaangażowała w tę sprawę, zorganizowała piękną uroczystość.
Dr Tomasz Zdrojewski
doradca prezydenta ds. zdrowia i sportu
bot