Ks. Biskup Gen. Tadeusz Płoski
Ordynariusz Polowy Wojska Polskiego
Dziekan Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSWiA,BOR, biskup polowy WP, generał dywizji, dr hab. prawa, prof. nadzwyczajny Uniwersytetu Warmińsko-Ma-zurskiego i tamże kierownik Katedry Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji, członek Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne „Hosianum” w Olsztynie, potem studiował prawo kanoniczne na KUL. W 1982 r. przyjął święcenia kapłańskie, był wikariuszem w parafii. W 1993 r. w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie obronił doktorat. Kolokwium habilitacyjne przed Radą Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu zdał na podstawie rozprawy „Duszpasterstwo w Wojsku Polskim. Studium prawne z uwzględnieniem praw człowieka i prawa humanitarnego”, uzyskując stopień dr. hab. nauk prawa.
W 1994 r. ukończył podyplomowe studia operacyjno-strategiczne na Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Był adiunktem w Katedrze Prawa Kanonicznego i Wyznaniowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.
Pracował w Kurii Biskupiej oraz Sądzie Biskupim Diecezji Warmińskiej w Olsztynie. Pełnił też funkcję red. nacz. „Warmińskich Wiadomości Diecezjalnych”, był duszpasterzem Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie.
W październiku 2004 r. papież Jan Paweł II mianował go biskupem polowym WP. Wkrótce przyjął sakrę biskupią z rąk abp. Józefa Kowalczyka, abp. Sławoja Leszka Głódzia oraz metropolity warmińskiego abp. Edmunda Piszcza.
Członek Rady Prawnej Episkopatu Polski, delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. harcerzy, kombatantów i duszpasterstwa policji. W 2005 r. premier Belka powołał go w skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Pośmiertnie awansowany na stopień generała broni i odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP.
Miał 54 lata.
Był wsparciem dla chorych na raka
Jego Ekscelencja Ks. Biskup gen. dyw. prof. dr hab. Tadeusz Płoski, Ordynariusz Polowy Wojska Polskiego, często odwiedzał nasz szpital. Odprawiał msze dla chorych oraz personelu w szpitalnej kaplicy, wygłaszając okolicznościowe kazania. Były to zawsze niezwykłe nauki, pełne głębokich przemyśleń i wskazówek. Wygłaszał je nie tylko u nas, jeździł do wielu jednostek i instytucji wojskowych, misji wojskowych za granicą, a także parafii cywilnych, instytucji i miejscowości w całym kraju.
Każde z tych kazań, a na przestrzeni 6 lat jego posługi pasterskiej było ich blisko 1000, czyli średnio 3–4 tygodniowo, poświęcone było odrębnemu zagadnieniu życia religijnego i duchowego człowieka. Kiedy dziś przeglądam 5 grubych tomów z Jego dedykacją dla mnie, nie mogę się pozbyć uczucia głębokiej straty. Lektura tych kazań wymownie dowodzi, jak wielkiego formatu kapłana i człowieka mieliśmy w jego Osobie.
Wizytując nasz Instytut, odwiedzał różne kliniki, w tym i naszą – Klinikę Hematologii. Pamiętam Jego głębokie wzruszenie podczas rozmów z każdym z naszych chorych, mających rozpoznanie choroby nowotworowej. Miałem też okazję, podobnie jak wielu naszych kierowników klinik, poznać Jego Ekscelencję na niwie pozakościelnej. Będąc człowiekiem niezwykle towarzyskim organizował różne nieformalne spotkania z nami, kuligi, ogniska. Kilka tygodni temu z radością przyjął prośbę o honorowe patronowanie obradom organizowanej w maju przez naszą klinikę konferencji hematologów. Przedstawił mi już tekst słowa powitalnego, który miał na niej wygłosić. I znów miała do nas przemówić Jego mądrość, głębokie filozoficzne spojrzenie i miłość do ludzi.
To przesłanie Jego Ekscelencji przeczyta ktoś inny. Tragiczna śmierć Księdza Biskupa jest olbrzymią stratą dla wojska, dla nas wszystkich, dla Kościoła – odszedł bowiem jeden z Jego wybitnych przedstawicieli.
Prof. Kazimierz Sułek,
kierownik Kliniki Hematologii WIM
bot