Leszek Solski, przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji (sylwetki Ofiar katastrofy lotniczej 10 kwietnia 2010)

Urodził się w Warszawie. Jego ojciec, kapitan Kazimierz Solski, był oficerem artylerii konnej.

Podczas wojny Leszek mieszkał z matką na warszawskiej Ochocie. Po upadku Powstania Warszawskiego trafili do obozu pracy w Lerthe koło Hanoweru. Po wojnie mieszkali w Toruniu - tam Solski ukończył szkołę podstawową i Liceum Ogólnokształcące, działał też w harcerstwie. Następnie studiował budownictwo na Politechnice Gdańskiej, a później związał swoje życie z Sopotem. Był inicjatorem przedsięwzięć mających na celu upamiętnienie ofiar Katynia. W 1990 r. zorganizował np. w Gdańsku wystawę "Fotograficzne archiwum pamiątek po zamordowanych z Gdańskiej Rodziny Katyńskiej".

W 49. rocznicę zbrodni katyńskiej służył do mszy św. odprawianej w Lesie Katyńskim w intencji ofiar.

Żonaty, miał dwie córki mieszkające na stałe w Kandzie. Ostatnio doradzał żonie, która jest dyrektorem przychodni onkologicznej, pomagał przy rozbudowie tej placówki przy al. Zwycięstwa w Gdańsku, która niebawem zostanie otwarta.

Hanna Karnicka-Młodkowska, lekarka i przyjaciółka rodziny Solskich, której ojciec też zginął w Katyniu wspomina, że Solski był uroczym człowiekiem. Wyjazd do Katynia był marzeniem jego życia, żył tym, zbierał pamiątki i zdjęcia. Oprócz ojca zginął tam też jego stryj. Miał 75 lat.