No, wreszcie coś się udało pozytywnie załatwić. Ponad rok trwała batalia o to, aby przywrócić kształcenie w zawodzie technik farmaceutyczny i oto wreszcie mamy jednoznaczną deklarację ministra, że takie kształcenie zostanie wznowione od przyszłego roku.
Przysłuchując się motywacjom i argumentom, które legły u podstaw decyzji o wygaszeniu kształcenia w tym zawodzie ogarniało mnie zdumienie, bo były one doprawdy zadziwiające, nieprzekonujące i sprawiały wrażenie, że zostały wymyślone ex post.
Jednym z powodów podjęcia decyzji o wygaszeniu kształcenia techników farmaceutycznych było podobno to, że nie wszyscy absolwenci tych szkół znajdują zatrudnienie. Gdyby na poważnie kierować się taką motywacją, to należałoby również wygasić kształcenie w wielu innych zawodach medycznych, w tym pielęgniarek, diagnostów laboratoryjnych, ratowników medycznych i innych.
Należy dodać, że zatroskanie to przejawiali nie technicy farmaceutyczni, ale farmaceuci. Inną przyczyną był podobno niski i nieadekwatny do potrzeb i zmieniającego się rynku farmaceutycznego program kształcenia. Jeśliby nawet przyjąć, że jest to argument prawdziwy, to nic łatwiejszego niż po prostu zmienić ten program i może to zrobić minister zdrowia.
Z drugiej strony znający się na rzeczy fachowcy oceniający jakość kształcenia techników mieli wręcz przeciwne zdanie. W ich zgodnej opinii jakość kształcenia techników w szkołach publicznych jest bardzo wysoka. Zatroskanie poziomem kształcenia to argument podnoszony również przez farmaceutów. Wygaszenie kształcenia tak naprawdę oznacza stopniową likwidację zawodu.
Tymczasem trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie aptek bez techników farmaceutycznych, których w aptekach pracuje więcej aniżeli farmaceutów. Żeby było jeszcze dziwniej, podejmując decyzję o wygaszeniu kształcenia ministerstwo nie miało koncepcji co w zamian. To, że trzeba będzie w miejsce stopniowo zanikających techników wprowadzić jakiś inny zawód, zaczęło być rozważane dopiero po podjęciu decyzji o wygaszeniu kształcenia. Analizując przedstawiony problem można sobie postawić pytanie, o co w tym wszystkim chodzi?
A może wcale nie chodzi o to, że nie wszyscy technicy podejmują pracę, że – być może – program kształcenia jest przestarzały. Może chodzi po prostu o to, że technicy farmaceutyczni mogą samodzielnie prowadzić punkty apteczne, które chętnie przejęliby lub zamknęli farmaceuci? W ten sposób zwiększyłyby się obroty w należących do nich aptekach. Czy o to chodziło? Nie wiem, ale w całej tej sprawie jest wiele znaków zapytania. No i były przy tym wszystkim jeszcze zadziwiające wolty polityczne. Karkołomne szpagaty wyczyniali w tej sprawie politycy opozycji.
Decyzję o wygaszeniu kształcenia podjął poprzedni rząd koalicji PO i PSL, a rząd PiS tej decyzji w pierwszym odruchu nie skorygował. Politycy PO i PSL, kiedy tylko rozpoczęły się protesty techników, ochoczo przyłączali się do grona protestujących, krytykując te z gruntu błędne i złe decyzje. Jak widać, protestowali przeciwko samym sobie. Ani słowa „przepraszam”, ani słowa, że zmienili zdanie.
Ot tak, popieramy was i tyle. A kto to zrobił? Marsjanie. Sprawa bezsensownej decyzji pokazuje niestety słabość państwa i to, jak potrafią nim trząść zorganizowane lobby. Na szczęście, dzięki determinacji kilku posłów, udało się zapobiec nieszczęściu. W tym miejscu przypomina mi się stwierdzenie Stefana Kisielewskiego, że „socjalizm jest to ustrój, w którym bohatersko pokonuje się trudności nieznane w żadnym innym ustroju!”. Tak więc bohatersko rozwiązaliśmy problem, który rząd sam sobie stworzył. A ponieważ czynić głupstwa przychodzi nam z wielką łatwością i ochotą, to sądzę, że przed ministrem Szumowskim jeszcze dużo roboty.