Służba Zdrowia - strona główna
SZ nr 34–42/2019
z 16 maja 2019 r.


>>> Wyszukiwarka leków refundowanych


Co Europa myśli o szczepieniach?

Małgorzata Solecka

85 proc. obywateli Unii Europejskiej uważa, że szczepienia skutecznie zapobiegają chorobom zakaźnym – wynika z badań, które w drugiej połowie marca przeprowadzono we wszystkich krajach członkowskich. Jednocześnie blisko połowa wierzy w najczęściej powielane mity antyszczepionkowe.

Pod koniec kwietnia opublikowano wyniki obszernych badań na temat stosunku obywateli UE do szczepień ochronnych. Badanie zrealizowano w drugiej połowie marca, wzięło w nim udział ponad 27,5 tysiąca mieszkańców wszystkich krajów wspólnoty.

To, co najbardziej rzuca się w oczy, to głęboki podział w postawach, ale przede wszystkim w stanie wiedzy na temat szczepień – a więc też w podatności na wszelkiego rodzaju manipulacje i mity – między poszczególnymi krajami. Liderami pod względem stopnia wyedukowania są bez wątpienia Holendrzy, Duńczycy, Szwedzi i Finowie. W niektórych obszarach blisko tych społeczeństw uplasowali się również Polacy. Polska – generalnie – plasuje się nieco powyżej europejskiej średniej, choć widać, że pod pewnymi względami wypadliśmy źle. Zwłaszcza wtedy, gdy pytania dotyczyły praktyki szczepień.

Co wynika z badań? W skuteczność szczepień nie wierzy co dziesiąty obywatel UE. W niektórych krajach takich odpowiedzi notowano wręcz 1–4 proc. (Malta, Hiszpania, Holandia, Szwecja, Finlandia), w innych – jak na Łotwie, odsetek tych, którzy deklarują brak wiary w skuteczność szczepień lub udzielili innej negatywnej odpowiedzi sięga 32 proc. Niewiele lepsze wyniki uzyskały Bułgaria, Rumunia, Austria i Włochy – ta grupa krajów generalnie ma największy problem ze stosunkiem obywateli do szczepień. Również Polska wypadła pod względem przekonania co do skuteczności szczepień gorzej niż unijna średnia: suma pozytywnych odpowiedzi to wprawdzie 81 proc., ale odsetek Polaków bezwzględnie przekonanych o skuteczności szczepień jest aż o 10 p.p. mniejszy niż ogólnie wśród obywateli UE, zaś aż 14 proc. twierdzi, że szczepionki nie chronią przed chorobami zakaźnymi.

Obywatele UE musieli odpowiedzieć, czy na przestrzeni ostatnich pięciu lat sami poddali się szczepieniom lub czy uczyniły to osoby z ich najbliższego otoczenia. Dwie trzecie respondentów odpowiedziało twierdząco: 45 proc. zaszczepiło się osobiście, 27 proc. szczepiło swoje dzieci, 20 proc. wskazało inną niż dziecko osobę (można było udzielić więcej niż jednej odpowiedzi). Przy czym w Finlandii uzyskano 72 proc. pozytywnych odpowiedzi, o kilka punktów proc. mniej – w Niemczech, Portugalii i Szwecji. Na drugim biegunie są Rumunia (17 proc.), Węgry (19 proc.) i… Polska (20 proc.). Skąd ta różnica?

Dlaczego obywatele UE się szczepią? Największa grupa – niemal dwie trzecie – twierdzi, że robi to za namową lekarza. Co czwarty, dlatego że szczepienia rekomendują instytucje odpowiedzialne za ochronę zdrowia. 13 proc. wskazuje jako główny powód fakt, że szczepienia są obowiązkowe, a 9 proc. – że doradzili je znajomi i przyjaciele. 14 proc. szczepi się z powodów praktycznych, w związku z wyjazdem za granicę. Polskę wyróżnia stosunkowo duży (24 proc.) odsetek tych, którzy wskazują obowiązkowość szczepień jako główny powód.

A jakie są powody decyzji o nieszczepieniu? Co trzeci respondent twierdzi, że nie widzi potrzeby szczepień. 29 proc. – że ciągle jest chroniony przez szczepienia, które otrzymał wcześniej. Co piąty nie otrzymał żadnej propozycji zaszczepienia od swojego lekarza. Co dziesiąty uważa, że szczepienia są potrzebne tylko dzieciom. W Polsce ten ostatni pogląd występuje dwa razy częściej – co piąty Polak uważa, że „szczepienia są dla dzieci”.

Generalny stosunek Europejczyków do szczepień można byłoby uznać za pozytywny, gdyby nie rozkład odpowiedzi na pytania bardziej szczegółowe. Na pytanie, czy szczepionki przed wprowadzeniem na rynek są dokładnie badane, prawidłowej odpowiedzi „TAK” udzieliło czterech na pięciu ankietowanych. Jednak rozpiętość sądów na ten temat znów jest ogromna. W Holandii było to jednak 93 proc., zaś w Rumunii – tylko 66 proc.

W badaniu weryfikowano stosunek do najczęściej występujących antyszczepionkowych mitów. Na pytanie, czy jest prawdą, że szczepienia przeciążają i w efekcie osłabiają układ odpornościowy poprawnej odpowiedzi „NIE” udzielił zaledwie co drugi obywatel UE. Blisko jedna trzecia twierdzi, że tak właśnie jest. Polska znalazła się tym razem blisko unijnej średniej, zaś na przeciwległych biegunach znalazły się Holandia (79 proc. odpowiedzi prawidłowych) i Słowenia (co drugi obywatel uważa, że szczepienia osłabiają odporność).

Czy szczepienia mogą wywoływać chorobę, której mają zapobiegać? Znów tylko co drugi obywatel UE wie, że nie jest to prawda. Niemal dwie piąte udzieliło niepoprawnej odpowiedzi. Polska tym razem znalazła się w czołówce krajów o najwyższym stanie wiedzy – 55 proc. z nas uznało to twierdzenie za fałszywe. Wyprzedzili nas tylko Szwedzi, Holendrzy i Grecy.

Czy szczepienia często powodują poważne działania niepożądane (skutki uboczne)? Blisko co drugi obywatel UE podpisuje się pod fałszywą odpowiedzią „TAK”, 41 proc. ją odrzuca. Polska i tym razem uzyskała wynik lepszy niż unijna średnia, choć do Szwedów, z których 70 proc. wie, że szczepienia rzadko powodują poważne skutki uboczne, jest nam daleko.

Nie ma wątpliwości, że wyniki Euro-barometru potwierdzają, że zapewnienie mieszkańcom Wspólnoty dostępu do prawdziwej wiedzy na temat szczepień ochronnych i zagrożeń płynących z obniżania się poziomu wyszczepialności stają się jednym z najpoważniejszych wyzwań zarówno dla krajów członkowskich, jak i dla UE. – Liczba szczepień spada, a chorób rośnie, co jest zagrożeniem dla zdrowia publicznego i bezpieczeństwa – mówił wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej Jyrki Katainen podczas prezentacji wyników badania.

Zostało ono przeprowadzone rok po komunikacie Komisji w sprawie potrzeby ściślejszej współpracy w zakresie chorób, którym można zapobiegać za pomocą szczepionek. To nie jest jednak proste, bo kwestie związane z ochroną zdrowia w całości pozostają w kompetencji krajów członkowskich. W tej chwili ministrowie zdrowia poszczególnych krajów sprawdzają, czy i ewentualnie jakie byłyby możliwości skoordynowania programów szczepień ochronnych.




Najpopularniejsze artykuły

Programy lekowe w chorobach z autoimmunizacji w praktyce klinicznej. Stan obecny i kierunki zmian – oglądaj na żywo

Tygrys maruder

Gdzie są powiatowe centra zdrowia? Co z lepszą dostępnością do lekarzy geriatrów? A z obietnicą, że pacjent dostanie zwrot kosztów z NFZ, jeśli nie zostanie przyjęty w poradni AOS w ciągu 60 dni? Posłowie PiS skrzętnie wykorzystali „100 dni rządu”, by zasypać Ministerstwo Zdrowia mniej lub bardziej absurdalnymi interpelacjami dotyczącymi stanu realizacji obietnic, złożonych w trakcie kampanii wyborczej. Niepomni, że ich ministrowie i prominentni posłowie w swoim czasie podkreślali, że na realizację obietnic (w zdrowiu na pewno) potrzeba kadencji lub dwóch.

Najlepsze systemy opieki zdrowotnej na świecie

W jednych rankingach wygrywają europejskie systemy, w innych – zwłaszcza efektywności – dalekowschodnie tygrysy azjatyckie. Większość z tych najlepszych łączy współpłacenie za usługi przez pacjenta, zazwyczaj 30% kosztów. Opisujemy liderów. Polska zajmuje bardzo odległe miejsca w rankingach.

VIII Kongres Patient Empowerment

Zdrowie jest najważniejsze, ale patrząc zarówno na indywidualne decyzje, jakie podejmują Polacy, jak i te zapadające na szczeblu rządowym, praktyka rozmija się z ideą – mówili uczestnicy kongresu Patient Empowerment (14–15 maja, Warszawa).

Leki przeciwpsychotyczne – ryzyko dla pacjentów z demencją

Obecne zastrzeżenia dotyczące leczenia behawioralnych i psychologicznych objawów demencji za pomocą leków przeciwpsychotycznych opierają się na dowodach zwiększonego ryzyka udaru mózgu i zgonu. Dowody dotyczące innych niekorzystnych skutków są mniej jednoznaczne lub bardziej ograniczone wśród osób z demencją. Pomimo obaw dotyczących bezpieczeństwa, leki przeciwpsychotyczne są nadal często przepisywane w celu leczenia behawioralnych i psychologicznych objawów demencji.

Worków z pieniędzmi nie będzie

Jeśli chodzi o nakłady, cały czas jesteśmy w ogonie krajów wysokorozwiniętych. Średnia dla OECD, jeśli chodzi o nakłady łączne, to 9 proc., w Polsce – ok. 6,5 proc. Jeśli chodzi o wydatki publiczne, w zasadzie nie przekraczamy 5 proc. – mówił podczas kongresu Patient Empowerment Jakub Szulc, były wiceminister zdrowia, w maju powołany przez minister Izabelę Leszczynę do zespołu, który ma pracować nad zmianami systemowymi.

Pacjent geriatryczny to lekoman czy ofiara?

Coraz częściej, w różnych mediach, możemy przeczytać, że seniorzy, czyli pacjenci geriatryczni, nadużywają leków. Podobno rekordzista przyjmował dziennie 40 różnych preparatów, zarówno tych zaordynowanych przez lekarzy, jak i dostępnych bez recepty. Cóż? Przecież seniorzy zazwyczaj cierpią na kilka schorzeń przewlekłych i dlatego zażywają wiele leków. Dość powszechna jest też opinia, że starsi ludzie są bardzo podatni na przekaz reklamowy i chętnie do swojego „lekospisu” wprowadzają suplementy i leki dostępne bez recepty. Ale czy za wielolekowością seniorów stoi tylko podporządkowywanie się kolejnym zaleceniom lekarskim i osobista chęć jak najdłuższego utrzymania się w dobrej formie?

Wypalenie zawodowe – młodsze rodzeństwo stresu

Wypalenie zawodowe to stan, który może dotknąć każdego z nas. Doświadczają go osoby wykonujące różne zawody, w tym pracownicy służby zdrowia – lekarze, pielęgniarki, ratownicy medyczni. Czy przyczyną wypalenia zawodowego jest przeciążenie obowiązkami zawodowymi, bliski kontakt z cierpieniem i bólem? A może do wypalenia prowadzą nas cechy osobowości lub nieumiejętność radzenia sobie ze stresem? Odpowiedzi na te pytania udzieli Leszek Guga, psycholog specjalizujący się w tematyce zdrowia, opiece długoterminowej i długofalowych skutkach stresu.

Szczyt Zdrowie 2024

Na przestrzeni ostatnich lat nastąpiło istotne wzmocnienie systemu ochrony zdrowia. Problemy płacowe praktycznie nie istnieją, ale nie udało się zwiększyć dostępności do świadczeń zdrowotnych. To główne wyzwanie, przed jakim stoi obecnie Ministerstwo Zdrowia – zgodzili się eksperci, biorący udział w konferencji Szczyt Zdrowie 2024, podczas którego próbowano znaleźć odpowiedź, czy Polskę stać na szeroki dostęp do nowoczesnej diagnostyki i leczenia na europejskim poziomie.

Poza matriksem systemu

Żyjemy coraz dłużej, ale niekoniecznie w dobrym zdrowiu. Aby każdy człowiek mógł cieszyć się dobrym zdrowiem, trzeba rzucić wyzwanie ortodoksjom i przekonaniom, którymi się obecnie kierujemy i spojrzeć na zdrowie znacznie szerzej.

Kształcenie na cenzurowanym

Czym zakończy się audyt Polskiej Komisji Akredytacyjnej w szkołach wyższych, które otworzyły w ostatnim roku kierunki lekarskie, nie mając pozytywnej oceny PKA, choć pod koniec maja powiało optymizmem, że zwycięży rozsądek i dobro pacjenta. Ministerstwo Nauki chce, by lekarzy mogły kształcić tylko uczelnie akademickie.

Pigułka dzień po, czyli w oczekiwaniu na zmianę

Już w pierwszych tygodniach urzędowania minister zdrowia Izabela Leszczyna ogłosiła program „Bezpieczna, świadoma ja”, czyli – pakiet rozwiązań dla kobiet, związanych przede wszystkim ze zdrowiem prokreacyjnym. Po kilku miesiącach można byłoby już zacząć stawiać pytania o stan realizacji… gdyby było o co pytać.

Ile trwają studia medyczne w Polsce? Podpowiadamy!

Studia medyczne są marzeniem wielu młodych ludzi, ale wymagają dużego poświęcenia i wielu lat intensywnej nauki. Od etapu licencjackiego po specjalizację – każda ścieżka w medycynie ma swoje wyzwania i nagrody. W poniższym artykule omówimy dokładnie, jak długo trwają studia medyczne w Polsce, jakie są wymagania, by się na nie dostać oraz jakie możliwości kariery otwierają się po ich ukończeniu.

Diagnozowanie insulinooporności to pomylenie skutku z przyczyną

Insulinooporność początkowo wykrywano u osób chorych na cukrzycę i wcześniej opisywano ją jako wymagającą stosowania ponad 200 jednostek insuliny dziennie. Jednak ze względu na rosnącą świadomość konieczności leczenia problemów związanych z otyłością i nadwagą, w ostatnich latach wzrosło zainteresowanie tą... no właśnie – chorobą?

Ciemna strona eteru

Zabrania się sprzedaży eteru etylowego i jego mieszanin – stwierdzał artykuł 3 uchwalonej przez sejm ustawy z dnia 22 czerwca 1923 r. w przedmiocie substancji i przetworów odurzających. Nie bez kozery, gdyż, jak podawały statystyki, aż 80 proc. uczniów szkół narkotyzowało się eterem. Nauczyciele bili na alarm – używanie przez dzieci i młodzież eteru prowadzi do ich otępienia. Lekarze wołali – eteromania to zguba dla organizmu, prowadzi do degradacji umysłowej, zaburzeń neurologicznych, uszkodzenia wątroby. Księża z ambon przestrzegali – eteryzowanie się nie tylko niszczy ciało, ale i duszę, prowadząc do uzależnienia.

Czy NFZ może zbankrutować?

Formalnie absolutnie nie, publiczny płatnik zbankrutować nie może. Fundusz bez wątpienia znalazł się w poważnych kłopotach. Jest jednak jedna dobra wiadomość: nareszcie mówi się o tym otwarcie.




bot